Waarneming is consistent. Wat je ziet, weerspiegelt je denken. En je denken weerspiegelt alleen jouw keuze van wat jij verlangt te zien. Jouw waarden zijn hierin bepalend, want waaraan jij waarde hecht moet je wel willen zien, omdat je gelooft dat wat jij ziet er werkelijk is. Niemand kan een wereld zien waaraan zijn denkgeest geen waarde heeft toegekend. En niemand kan nalaten te kijken naar wat hij gelooft dat hij verlangt.
Maar wie kan werkelijk tegelijkertijd haten en liefhebben? Wie kan datgene verlangen waarvan hij wil dat het geen werkelijkheid heeft? En wie kan verkiezen een wereld te zien waar hij bang voor is? Angst moet wel blind maken, want dit is zijn wapen: wat je vreest te zien, kun je niet zien. Liefde en waarneming gaan aldus hand in hand, maar angst verbergt wat daar is in duisternis.
Wat kan angst dan op de wereld projecteren? Wat kan in duisternis gezien worden dat werkelijk is? De waarheid wordt door angst overschaduwd en wat overblijft is slechts ingebeeld. Maar wat kan werkelijk zijn in blinde fantasieën die voortkomen uit paniek? Wat is het dat je verlangt, dat dit jou wordt getoond? Wat is het dat je wenst in zo’n droom te behouden?
Angst heeft alles gemaakt wat jij denkt te zien. Alle afscheiding, alle onderscheid en de veelheid aan verschillen die naar jij gelooft de wereld uitmaken. Ze zijn er niet. De vijand van de liefde heeft ze bedacht. Maar liefde kan geen vijand hebben en dus hebben ze geen oorzaak, geen bestaansgrond en geen gevolg. Er kan waarde aan worden toegekend, maar ze blijven onwerkelijk. Ze kunnen worden gezocht, maar niet gevonden. Vandaag zullen we er niet naar zoeken, en deze dag niet verspillen met zoeken wat niet kan worden gevonden.
Het is onmogelijk twee werelden te zien die elkaar op geen enkele manier overlappen. Zoek de ene; de andere verdwijnt. Eén blijft slechts over. Zij vormen de keuzeruimte waarbuiten jouw beslissing niet kan gaan. Het werkelijke en het onwerkelijke is alles waaruit gekozen kan worden, en niets meer dan dat.
Vandaag zullen we geen poging tot compromis doen waar geen compromis mogelijk is. De wereld die je ziet is het bewijs dat jij al een keuze hebt gemaakt even alomvattend als haar tegendeel. Wat we vandaag willen leren is meer dan alleen de les dat je geen twee werelden kunt zien. Ze leert ook dat de wereld die je ziet volkomen consistent is vanuit het gezichtspunt van waaruit je haar ziet. Ze is uit één stuk, omdat ze uit één emotie voortkomt en haar bron weerspiegelt in alles wat je ziet.
Met vreugde geven we vandaag, in dankbaarheid en als dankbetuiging, zes keer vijf minuten aan de gedachte die een einde maakt aan alle compromis en twijfel, en gaan aan dit alles als één geheel voorbij. We zullen geen duizend zinloze onderscheidingen maken, noch proberen een klein stukje onwerkelijkheid met ons mee te brengen, terwijl we onze denkgeest eraan wijden alleen te vinden wat werkelijk is.
Begin je zoektocht naar de andere wereld met te vragen om een kracht die de jouwe overstijgt en in te zien wat het is waarnaar je zoekt. Jij verlangt geen illusies. En je begint aan deze vijf minuten door alle armzalige schatten van deze wereld uit je handen te leggen en die leeg te maken. Je wacht op God om jou te helpen, terwijl je zegt:
Het is onmogelijk twee werelden te zien. Laat me de kracht die God mij biedt aanvaarden en geen waarde in deze wereld zien, opdat ik mijn vrijheid en verlossing vinden kan.
God zal er zijn. Want je hebt een beroep gedaan op de grote onfeilbare macht die in dankbaarheid deze reuzenstap mét jou zal zetten. Ook zul je zeker Zijn dank in tastbare waarneming en in waarheid uitgedrukt zien. Je zult wat je aanschouwt niet betwijfelen, want hoewel het waarneming is, is het niet het soort zien dat jouw ogen op eigen kracht ooit eerder hebben aanschouwd. En je zult weten dat Gods kracht jou steunde toen jij deze keuze maakte.
Schuif vandaag met gemak alle verleiding opzij, wanneer die maar de kop opsteekt, enkel door je de grenzen van je keuze te herinneren. Het onwerkelijke of het werkelijke, het onware of het ware is wat je ziet en het enige wat jij ziet. Waarneming is in overeenstemming met jouw keuze, en hel dan wel Hemel komt als één ding op je toe.
Accepteer een klein stukje hel als werkelijk en je hebt je ogen verdoemd en je zicht vervloekt, en wat je zult aanschouwen is inderdaad de hel. Toch blijft de bevrijding van de Hemel nog altijd binnen het bereik van je keuze, om de plaats in te nemen van alles wat de hel jou tonen zou. Het enige wat je hoeft te zeggen tegen enig stukje hel, welke vorm dat ook aanneemt, is eenvoudig het volgende:
Het is onmogelijk twee werelden te zien. Ik zoek mijn vrijheid en verlossing, en dit maakt geen deel uit van wat ik verlang.